Tohumdan çimlendirilen çam ağaçlarımız...

Geçen yaz sonu bir piknik gezisi sırasında yanımızda bulduğumuz çam kozlağının (fıstık çamı, pinus pinea, paenut) içindeki çam fıstığı tohumlarını çıkararak bardak ve saksılarda çimlendirdiğimiz çamlar...

Kimileri burada iyice büyüdü, kimileri başka başka yerlere gitti.

Biz, çamların çimlenmiş olmasına sevinirken OGM ürünü tüplü iki fidan da hediye geldi.

Ne çileli bir ağaçmışsın be söğüt!

Bir bitmedi bu söğüt ağacının (salix alba, willow) çilesi... Uzun hikâyesi ve üzerindeki kuş yuvasıyla birlikte kesildi. Ondan arta kalanlar, bir apartman kuytuluğundaki bir iki karışlık çiçekliğe uyku mevsimini geçirip baharda kolayca tutması için eğreti de olsa dikildi.

Bir sonraki baharda, dallanıp budaklanınca buradan sökülüp uygun yerlere dililmek üzere oradaki duvar dibine bırakıldı. Bir kaç saat sonrası 7-8 kadar ağacın hiçbiri yerinde yoktu... Kalın kütükvari olan, sokağın çocuklarınca kaldırılamadığı için kurtulmuştu ancak diğerleri kılıç kalkan oyunlarına sopa olmuştu.

Köklenmiş ve ince de olsa dalları, tomurcukları olan ağaçları çocukça (!) kırıp parçalamak hangi yetişmişliğin eseri ki! Sokaktan parçalarını toplayabildiğimiz kalan iki ağacı, kaldırılamadığı için kurtulan kütükle birlikte bir yol kenarındaki boşluğa, o sert zemine binbir güçlükle de olsa diktik.

Onca hırpalanmadan sonra tutacak mı, ki söğüt ağaçları kolay tutar, bilmiyoruz? Tutsa yaşayacak mı, onu da bilmiyoruz? Belki bir hoyrat el, çekip sallayıverecek, söküp atacak. Hiç biri olmazsa söğüt ve kavak ağaçlarına savaş açmış yerel yönetimler, şu an farkedemeyecekleri için büyümesini bekleyip kesecek.

Yine de hoyratlıktan uzak, ömrü uzun ola...

Bu yılın neşesi, bu yılın meşesi...

Geçen kasım (2018) ayında toplanan saplı meşe palamutları (quercus robur, oak) bahçedeki saksılara ekilmişti. Onlardan bir tanesini alıp oda ortamında pet bardağa atmıştık. Ofis, nisbeten serin olmalı ki içeride olduğu halde kış boyu başını çıkarmadı. Kendisini ancak şubatta (2019) görebildik.

Abisinin boyu 1-1,5 metreyi aşınca uygun bir yere dikilmek üzere gidecek, artık buraları da o bekleyecek.

Derhal daha büyük bir saksıya alına, hızla büyüye, ömrü uzun ola...

Avokadomuzu çimlendirip saksıya diktik.

Tropikal bir meyve olan avokadonun (persea americana, avocado) irice büyüklükteki çekirdeğini fotoğraflarda görüldüğü gibi hazırlayıp beklemeye başladık.

Gelişim aşamalarının da görüleceği üzere çimlenen avokado, yaklaşık 1 ay sonra saksıya alındı. Bu süre kış mevsiminde, oda ortamındaki şartlar için geçerli. Başka yer ve zamanlarda süre duruma göre değişebilir.

İnternette, avokado çimlendirmeye (avocado seed growing) ilişkin fazlasıyla yazılı, görüntülü kaynak olduğu için burada tekrar anlatma gereği duymuyoruz.

Elbette siz, bu şekilde bir düzenekle çimlendirilebilirsiniz ya da dilerseniz tohumu doğrudan saksıya gömüp benzer süreler (bir kaç hafta) içinde çimlenip çıktığını görebilirsiniz.

Meyve vereceğini sanmıyoruz ancak dekoratif bitki olarak çok güzel bir görünümü var. Ömrü uzun ola...

Saksıda tohumdan çimlenen ağaççıklar sonbaharda toprakla buluştu.

Balkondaki saksılarda yetiştirilen ağaçlar. Meşe, dut, kestane/at kestanesi* vs, bir de şu kesilen söğüt ağacından bir küçük dal, hatıra (!) niyetine....

Bu küçük ağaççıklar, fideler, ta sonbaharda (Ekim 2018) yol kenarındaki boş, uygun alanlara dikildi ancak burada yayını şimdiye (Mart 2019) kısmetmiş.

*Kestaneler ve at kestaneleri, başka bir şehirde, bir güzel yere dikildi.

Cümlesinin ömrü uzun; meyvesi kurda, kuşa aş, gölgesi insana yoldaş ola.

Rahim Demirbaş'ın ormanının uydudan görünümü

Emekli öğretmen, bütün güzel duyguların öğretmeni, Rahim Demirbaş'ın Konya Ereğli Beyören'de yaklaşık 30 yılda oluşturduğu ormanın uydudan görüntüsü.